www.pueya.com
Related Articles
Ένας υπολογιστής συγκρίνεται με μια αριθμομηχανή. χρησιμοποιείται για την αύξηση της ταχύτητας και της ακρίβειας των αριθμητικών υπολογισμών — ο άβακας και οι πιο σύγχρονες μηχανικές αριθμομηχανές (που χρονολογούνται πριν από περισσότερα από 5.000 χρόνια — χρησιμοποιώντας σειρές συρόμενων σφαιριδίων ή μηχανικές ράβδους και γρανάζια για την εκτέλεση αριθμητικών πράξεων. Ωστόσο, ακόμη και κατά τη διάρκεια του δέκατου ένατου Οι αριθμομηχανές αιώνα χρησιμοποιούνταν πολύ συχνά για υπολογισμούς, αλλά δεν θεωρούνταν υπολογιστές.
Ένας υπολογιστής ορίζεται ως μια μηχανική ή ηλεκτρονική συσκευή που μπορεί αποτελεσματικά να αποθηκεύει, να ανακτά και να χειρίζεται μεγάλες ποσότητες πληροφοριών σε υψηλές ταχύτητες και με εξαιρετική ακρίβεια. Επιπλέον, οι υπολογιστές είναι κατασκευασμένοι για να εκτελούν και να εκτελούν εργασίες, ενώ παρέχουν ενδιάμεσα αποτελέσματα χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Αυτό επιτυγχάνεται με τον υπολογιστή χρησιμοποιώντας μια λίστα εντολών που ονομάζεται πρόγραμμα.
Ιστορία: Υπολογιστές και Τεχνολογία
Ένας Άγγλος, ονόματι Charles Babbage, σχεδίασε και βοήθησε στην κατασκευή ενός απόλυτου υπολογιστή στα μέσα του 1800. Αυτό το μηχάνημα – η Αναλυτική μηχανή – αποτελείται από μηχανικούς άξονες και γρανάζια κατά εκατοντάδες. Τελικά, αυτός ο σχεδιασμός ήταν αμβλύς στην ταξινόμηση και την επεξεργασία 40-ψήφιων αριθμών. Επίσης, λόγω του μηχανικού εγχειρήματος του Babbage, μια Ada Agusta Byron -η κόρη ενός Λόρδου Byron εκείνης της εποχής- ανέλαβε τα ηνία και εκμεταλλεύτηκε αυτήν την εφεύρεση. Σε σχέση, ένα πρωταρχικό πρόγραμμα ονομάστηκε Ada. Επιπλέον, δυστυχώς για το έργο του Babbage, το έργο ήταν ολοκληρωμένο καθώς θεωρήθηκε επιζήμια περίπλοκο για την τεχνολογία εκείνων των ημερών. Στη συνέχεια, οι υπολογιστές τέθηκαν σε αναμονή για λίγο.
Εβδομήντα χρόνια μετά το θάνατο του Charles Babbage, οι υπολογιστές έγιναν σημαντικοί για ορισμένους καθηγητές και μελετητές των αρχών του εικοστού αιώνα. Στην πραγματικότητα, δύο μεταπτυχιακοί από το κρατικό πανεπιστήμιο της Αϊόβα – ο Τζον Ατάνσοφ και ο Κλίφορντ Μπέρι – μαζί με τον Χάουαρντ Άικεν του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ ενδιαφέρθηκαν να ολοκληρώσουν έργα υπολογιστών. Ωστόσο, η ιδανική τους επιτυχία δεν ήταν και πολύ αληθινή. Με την επισήμανση ότι έχει ενδιάμεσα αποτελέσματα, το έργο Atasoff-Berry λειτούργησε πράγματι – απαιτώντας πολλαπλές παρεμβάσεις από τον χειριστή κατά τη χρήση. Και ο Mark I του Aikens απλά δεν έπαιξε ανεξάρτητα.
ΣΩΛΗΝΕΣ ΚΕΝΟ ΚΑΙ ΤΡΑΝΖΙΣΤΟΡ
Vacuum Tubes–ENIAC: Electronic Numerical Integrator and Computer
Επιπλέον, λίγα χρόνια αργότερα, με επικεφαλής τον διαβόητο J. Presper Eckert και τον John Mauchly – του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια – πέτυχαν τις εξελίξεις ενός πλήρως λειτουργικού ηλεκτρονικού υπολογιστή (ENIAC). Το ENIAC έγινε ένα μεγάλο χαρακτηριστικό ανεξάρτητα από την τεράστια εμφάνισή του. 80 πόδια μήκος? πλάτος 8 πόδια. ζυγίζει 33 τόνους. αποτελούμενο από 17.000 σωλήνες κενού που περιλαμβάνονταν στο κύκλωμά του – κατανάλωνε 175.000 watt ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ εκτελούσε υπολογισμούς 5.000 προσθηκών ανά δευτερόλεπτο. Στη συνέχεια, η παρέμβαση του σωλήνα κενού διήρκεσε για μια δεκαετία ήχου, καθώς οι μεγάλοι βασιλιάδες των υπολογιστών — IBM και Remington — υιοθέτησαν την ιδέα. την απόκτηση ενός υποχρεωτικού ελεγχόμενου κλίματος που επιτυγχάνεται από μεγάλες επιχειρήσεις, πανεπιστημιακά συστήματα και πρωτογενείς κρατικούς φορείς.
Τρανζίστορ
Ο απαιτητικός ενθουσιασμός του σωλήνα κενού άρχισε να εξαφανίζεται όταν εμφανίστηκαν οι εντυπωσιακές λεπτομέρειες του τρανζίστορ κατά τη δεκαετία του 1950. Αν και το τρέξιμο με το σωλήνα κενού ήταν ένα ευεργετικό χτύπημα, λόγω της αξιοπιστίας του και της συμβολής του στην ταχύτητα του υπολογιστή, το τρανζίστορ πήρε τη θέση του στο ράφι βραβείων. Τα τρανζίστορ, ως επί το πλείστον, ήταν το σημείο αλλαγής στην τεχνολογία των υπολογιστών του εικοστού αιώνα: Μικρά και ενεργειακά αποδοτικά. Οι νικητές του βραβείου Νόμπελ –William Shockley, John Bardeen και alter Brattain– επηρεάζουν τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη του τρανζίστορ που οδήγησε σε ένα ιδανικό που φιλοξενήθηκε από τα Bell Labs στα τέλη της δεκαετίας του 1940. Τελικά, τα τρανζίστορ συσκευάζονταν συνήθως σε συμπαγή περιβλήματα που στεγάζονταν προκειμένου να διευρυνθεί η ιδέα και η ανάπτυξη επιτυχημένων ολοκληρωμένων κυκλωμάτων. που ήταν κοινός τόπος στους μικροϋπολογιστές και συμμορφώνονταν με τον πολύ μεγαλύτερο κεντρικό υπολογιστή.
