Η πρόοδος στην πληροφορική και την τεχνολογία της πληροφορίας αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι συναντώνται και επικοινωνούν. Οι άνθρωποι μπορούν να συναντηθούν, να μιλήσουν και να εργαστούν μαζί έξω από τους παραδοσιακούς χώρους συναντήσεων και γραφείων. Για παράδειγμα, με την εισαγωγή λογισμικού που έχει σχεδιαστεί για να βοηθά τους ανθρώπους να προγραμματίζουν συναντήσεις και να διευκολύνουν τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων ή μάθησης, αποδυναμώνονται οι γεωγραφικοί περιορισμοί και αλλάζει η δυναμική της διαπροσωπικής επικοινωνίας. Η τεχνολογία της πληροφορίας επηρεάζει επίσης δραματικά τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι διδάσκουν και μαθαίνουν.
Καθώς οι νέες τεχνολογίες πληροφοριών διεισδύουν στους χώρους εργασίας, στο σπίτι και στις τάξεις, η έρευνα σχετικά με την αποδοχή των νέων τεχνολογιών από τους χρήστες έχει αρχίσει να τυγχάνει μεγάλης προσοχής τόσο από επαγγελματίες όσο και από ακαδημαϊκούς ερευνητές. Οι προγραμματιστές και οι βιομηχανίες λογισμικού αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η έλλειψη αποδοχής της τεχνολογίας από τους χρήστες μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια χρημάτων και πόρων.
Κατά τη μελέτη της αποδοχής και της χρήσης της τεχνολογίας από τους χρήστες, το TAM είναι ένα από τα πιο αναφερόμενα μοντέλα. Το μοντέλο αποδοχής τεχνολογίας (TAM) αναπτύχθηκε από τον Davis για να εξηγήσει τη συμπεριφορά χρήσης υπολογιστή. Η θεωρητική βάση του μοντέλου ήταν η Θεωρία της αιτιολογημένης δράσης (TRA) των Fishbein και Ajzen.
Το μοντέλο αποδοχής τεχνολογίας (TAM) είναι μια θεωρία συστημάτων πληροφοριών (σύστημα που αποτελείται από το δίκτυο όλων των καναλιών επικοινωνίας που χρησιμοποιούνται σε έναν οργανισμό) που μοντελοποιεί τον τρόπο με τον οποίο οι χρήστες αποδέχονται και χρησιμοποιούν μια τεχνολογία. Το μοντέλο προτείνει ότι όταν οι χρήστες παρουσιάζονται με μια νέα πακέτο λογισμικού, διάφοροι παράγοντες επηρεάζουν την απόφασή τους σχετικά με το πώς και πότε θα το χρησιμοποιήσουν, ιδίως:
Αντιληπτή χρησιμότητα (PU) – Αυτό ορίστηκε από τον Fred Davis ως «ο βαθμός στον οποίο ένα άτομο πιστεύει ότι η χρήση ενός συγκεκριμένου συστήματος θα ενίσχυε την εργασιακή του απόδοση».
Perceived ease-of-use (PEOU) Ο Davis το όρισε ως «ο βαθμός στον οποίο ένα άτομο πιστεύει ότι η χρήση ενός συγκεκριμένου συστήματος θα ήταν χωρίς προσπάθεια» (Davis, 1989).
Ο στόχος του TAM είναι «να παράσχει μια γενική εξήγηση των καθοριστικών παραγόντων της αποδοχής του υπολογιστή, ικανή να εξηγήσει τη συμπεριφορά των χρηστών σε ένα ευρύ φάσμα τεχνολογιών υπολογιστών τελικών χρηστών και πληθυσμών χρηστών, ενώ ταυτόχρονα είναι τόσο φειδωλός όσο και θεωρητικά δικαιολογημένος “.
Σύμφωνα με το TAM, εάν ένας χρήστης αντιλαμβάνεται μια συγκεκριμένη τεχνολογία ως χρήσιμη, θα πιστεύει σε μια θετική σχέση χρήσης-απόδοσης. Δεδομένου ότι η προσπάθεια είναι ένας πεπερασμένος πόρος, ένας χρήστης είναι πιθανό να αποδεχτεί μια εφαρμογή όταν την αντιλαμβάνεται ως πιο εύχρηστη από κάποια άλλη. Κατά συνέπεια, η εκπαιδευτική τεχνολογία με υψηλό επίπεδο PU και PEOU είναι πιο πιθανό να προκαλέσει θετικές αντιλήψεις. Η σχέση μεταξύ PU και PEOU είναι ότι η PU μεσολαβεί στην επίδραση της PEOU στη στάση και την προβλεπόμενη χρήση. Με άλλα λόγια, ενώ η PU έχει άμεσες επιπτώσεις στη στάση και τη χρήση, η PEOU επηρεάζει τη στάση και τη χρήση έμμεσα μέσω της PU.
Η αποδοχή του χρήστη ορίζεται ως «η αποδεδειγμένη προθυμία μέσα σε μια ομάδα χρηστών να χρησιμοποιήσει τεχνολογία πληροφοριών για τις εργασίες που έχει σχεδιαστεί να υποστηρίζει» (Dillon & Morris). Αν και αυτός ο ορισμός επικεντρώνεται στις προγραμματισμένες και επιδιωκόμενες χρήσεις της τεχνολογίας, μελέτες αναφέρουν ότι οι μεμονωμένες αντιλήψεις για τις τεχνολογίες της πληροφορίας είναι πιθανό να επηρεάζονται από τα αντικειμενικά χαρακτηριστικά της τεχνολογίας, καθώς και από την αλληλεπίδραση με άλλους χρήστες. Για παράδειγμα, στον βαθμό στον οποίο κάποιος αξιολογεί τη νέα τεχνολογία ως χρήσιμη, είναι πιθανό να τη χρησιμοποιήσει. Ταυτόχρονα, η αντίληψή της για το σύστημα επηρεάζεται από τον τρόπο που οι άνθρωποι γύρω της αξιολογούν και χρησιμοποιούν το σύστημα.
Οι μελέτες για την τεχνολογία της πληροφορίας αναφέρουν συνεχώς ότι η στάση των χρηστών είναι σημαντικοί παράγοντες που επηρεάζουν την επιτυχία του συστήματος. Τις τελευταίες δεκαετίες, έχουν προταθεί πολλοί ορισμοί της στάσης. Ωστόσο, όλες οι θεωρίες θεωρούν ότι η στάση είναι μια σχέση μεταξύ ενός ατόμου και ενός αντικειμένου (Woelfel, 1995).
Στο πλαίσιο των τεχνολογιών της πληροφορίας, είναι μια προσέγγιση για τη μελέτη της στάσης – το μοντέλο αποδοχής τεχνολογίας (TAM). Το TAM προτείνει στους χρήστες να διαμορφώσουν μια θετική στάση απέναντι στην τεχνολογία όταν αντιλαμβάνονται την τεχνολογία ως χρήσιμη και εύκολη στη χρήση (Davis, 1989).
Μια ανασκόπηση της επιστημονικής έρευνας σχετικά με την αποδοχή και τη χρήση IS υποδηλώνει ότι το TAM έχει αναδειχθεί ως ένα από τα μοντέλα με τη μεγαλύτερη επιρροή σε αυτή τη ροή έρευνας. Ωστόσο, αυτό το μοντέλο – με την αρχική του έμφαση στον σχεδιασμό των χαρακτηριστικών του συστήματος – δεν λαμβάνει υπόψη την κοινωνική επιρροή στην υιοθέτηση και χρήση νέων συστημάτων πληροφοριών.